UCHWAŁA Nr VI/43/2015

Rady Miejskiej w Pruchniku
z dnia 27 kwietnia 2015 r.
w sprawie: uznania za pomnik przyrody alei grabowej (27 drzew) i 17 drzew w parku dworskim w Hawłowicach na działce ewidencyjnej nr 127.

Rada Miejska w Pruchniku
UCHWALA CO NASTĘPUJE:

§ 1.

1. W celu ochrony tworów przyrody o wyjątkowych walorach przyrodniczych, wyróżniających się cechami osobniczymi, ustanawia się pomnik przyrody:
   1. Aleja spacerowa wysadzona grabami pospolitymi (Carpinus betulus L.), zlokalizowanej na zachodnim skraju parku (nr 1 na załączonej mapie), współrzędne: od N 49º 55' 55.92” E 22º32' 3.01” do N 49º55' 57.08” E 22º32' 4.18”, składającej się z 27 (oznaczonych na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerami od 55 do 80) drzew rosnących w dwóch rzędach. Obwód pni poszczególnych drzew waha się od 135 do 230 cm. Wiek najstarszych drzew wynosi około 150 lat i sięga założenia parku w połowie XIX wieku przez ówczesnego właściciela Hawłowic Górnych Edwarda Zaklikę. Tym samym oprócz wybitnych walorów przyrodniczych i estetycznych, aleja posiada znaczącą wartość historyczną.
   2. Klon jawor (Acer pseudoplatanus L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 33, o obwodzie pnia 316 cm, zlokalizowany jest N 49º55' 56.76” E 22º32' 7.2”. Wiek drzewa szacowany jest na około 250 lat. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego zadrzewienia terenu sprzed założenia w połowie XIX wieku parku angielskiego, do którego został włączony, podobnie jak poz.3.
   3. Klon jawor (Acer pseudoplatanus L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 21, o obwodzie pnia 334 cm, zlokalizowany jest N 49º57' 18” E 22º32' 9.05”. Wiek drzewa szacowany jest na około 250 lat. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego zadrzewienia terenu sprzed założenia w połowie XIX wieku parku angielskiego, do którego został włączony.
   4. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos scop.) oznaczona na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 13, o obwodzie pnia 290 cm, zlokalizowana jest N 49º55' 58.13”E 22º32' 9.13”. Drzewo o wieku ponad 100 lat, stanowi ważny element pierwotnej kompozycji parkowej, posiada też piękny habitus.
   5. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 90, o obwodzie pnia 282 cm, zlokalizowany jest N 49º 56' 0.59”E 22º32' 5.24”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku.
   6. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 91, o obwodzie pnia 276 cm, zlokalizowany jest N 49º 56' 0.66”E 22º32' 5.5”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku.
   7. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 14, o obwodzie pnia 304 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 58.6”E 22º32' 9.94”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku. Usytuowane jest przy dawnym podjeździe do dworu.
   8. Kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 49, o obwodzie pnia 234 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 57.16”E 22º32' 6.01”. Drzewo posiada dużą wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku.
   9. Sosna pospolita (Pinus sylvestris L.) oznaczona na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 50, o obwodzie pnia 206 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 57.06”E 22º32' 4.95”. Drzewo posiada dużą wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku, a konkretnie wysadzenia alei odchodzącej w kierunku dworu od alei spacerowej (poz. 1), ma też wybitne walory estetyczne.
   10. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 52, o obwodzie pnia 217 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 56.96”E 22º32' 4.46”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z połowy XIX wieku, a konkretnie wysadzenia alei odchodzącej w kierunku dworu od alei spacerowej (poz. 1), ma też wybitne walory estetyczne.
   11. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos scop.) oznaczona na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 26, o obwodzie pnia 271 cm, zlokalizowana jest N 49º55' 57.36”E 22º32' 6.54”. Drzewo o wieku ponad 100 lat, stanowi ważny element pierwotnej kompozycji parkowej, posiada też piękny habitus.
   12. Klon jawor (Acer pseudoplatanus L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 17, o obwodzie pnia 228 cm, zlokalizowany jest N 49º55' 57,22” E 22º32' 11”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego, a konkretnie wysadzenia drogi dojazdowej do dworu.
   13. Buk pospolity (Fagus sylvatica L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 15, o obwodzie pnia 312 cm., zlokalizowany jest N 49º55' 57,78” E 22º32' 10.69”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego, a konkretnie wysadzenia drogi dojazdowej do dworu (por. poz. 12)
   14. Buk pospolity (Fagus sylvatica L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 16, o obwodzie pnia 337 cm, zlokalizowany jest N 49º55' 57,52” E 22º32' 10.83”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego, a konkretnie wysadzenia drogi dojazdowej do dworu (por. poz. 12 i 13)
   15. Klon jawor (Acer pseudoplatanus L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 35, o obwodzie pnia 273 cm., zlokalizowany jest N 49º55' 6,94” E 22º32' 6.94”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego, a konkretnie wysadzenia drogi dojazdowej do dworu, analogicznie do pozycji 2 (por. poz. 12)
   16. Klon jawor (Acer pseudoplatanus L.), oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 30, o obwodzie pnia 217 cm, zlokalizowany jest N 49º55' 56,64” E 22º32' 6.66”. Drzewo posiada wielką wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego, a konkretnie kolistego ronda, dawniej obwiedzinego alejką.
   17. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 42, o obwodzie pnia 227 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 55.95”E 22º32' 6.19”. Drzewo posiada dużą wartość historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z 2 połowy XIX wieku, a konkretnie wysadzenia południowej granicy parku.
   18. Robinia biała (Robinia pseudoacacia L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 44, o obwodzie pnia 204 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 55.71”E 22º32' 5.66”. Drzewo posiada dużą wartość historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z 2 połowy XIX wieku, a konkretnie wysadzenia południowej granicy parku (por. poz. 17, nr inw. 42)
   19. Grab pospolity (Carpinus betulus L.) oznaczony na mapie i w inwentaryzacji dendrologicznej numerem 87, o obwodzie pnia 221 cm, zlokalizowany jest N 49º 55' 58.93”E 22º32' 5.36”. Drzewo posiada dużą wartość dendrologiczną i historyczną, jest bowiem pozostałością pierwotnego założenia parkowego z 2 połowy XIX wieku, a konkretnie obsadzenia otoczenia lamusa z XVI wieku.
2. Drzewa opisane w art. 1 podlegają ochronie w celu zachowania szczególnej wartości przyrodniczej, krajobrazowej i edukacyjnej.

Usytuowane drzew na działce przedstawia mapa stanowiąca załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2.

1.   Szczegółowymi celami ochrony pomników przyrody, o których mowa w § 1 ust. 1, są:
   1. utrzymanie we właściwym stanie tworów przyrody,
   2. ochrona cennych skupisk zieleni na terenie Gminy Pruchnik
   3. edukacja ekologiczna
   4. kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.
2. W stosunku do pomników przyrody ustanowionych w §1 zakazuje się:
   1. niszczenia, uszkadzania i przekształcania,
   2. uszkadzania i zanieczyszczania gleby,
   3. umieszczania tablic reklamowych.

§ 3.

Nadzór nad pomnikiem przyrody sprawuje Burmistrz Pruchnika.

§ 4.

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Pruchnika.

§ 5.

Uchwała wchodzi z życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego.

Przewodniczący Rady Miejskiej
Władysław Flak